Zgłoszenie #557

We wrześniu wędrowałam po Podlasiu i Polesiu. Regiony te leżą na nad Bugiem i mają wiele podobieństw, ale również wiele różnic kulturowych i geograficznych.
Na Podlasiu początki cywilizacji sięgają XII wieku, kiedy powstało tu wiele grodów. Region ten należał do Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a po III Rozbiorze Polski należał do Prus i Austrii, a część Podlasia przeszła do zaboru rosyjskiego, potem do Księstwa Warszawskiego, a od roku 1815 do Królestwa Polskiego. Tak złożona historia tego regionu pozostawiła wiele pomników w postaci budowli oraz ludzkich wspomnień przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Mocno zafascynowała mnie historia tego regionu. Historyczną stolicą Podlasia jest Drohiczyn. Ślady swojej działalności pozostawili tutaj Franciszkanie i Jezuici. W muzeach można zobaczyć eksponaty dotyczące życia religijnego, skutków Potopu Szwedzkiego, najazdu wojsk Rakoczego i wojsk moskiewskich. Zwiedzanie zabytków na Podlasiu było dla świetną lekcją historii.
Święta Góra Grabarka jest miejscem kultu religijnego wyznawców prawosławia. Atmosfera i wystrój cerkwi Przemienienia Pańskiego było dla mnie okazją do zadumy, refleksji i duchowego wyciszenia. Nie jestem wyznawcą prawosławia, ale myślę, że jest to miejsce warte odwiedzenia przez każdego chrześcijanina. Wokół cerkwi ustawione są krzyże wotywne w wypisanymi intencjami w różnych językach – rosyjskim, ukraińskim i polskim. To robi wrażenie poczucia ogromnej ufności do Chrystusa.
Biała Podlaska ma szczególnie bogatą historię. Kiedyś to było prywatne miasto Radziwiłłów. Należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeczpospolitej Obojga Narodów, Imperium Habsburskiego, Cesarstwa Austrii, Księstwa Warszawskiego, Królestwa Polskiego, Rzeczpospolitej Polskiej, Generalnej Guberni, Rzeszy Niemieckiej, PRL-u i Rzeczpospolitej Polskiej. Dlatego robią wrażenie ślady ludzkiej działalności w każdej epoce. Zwiedzając te zabytki, utwierdziłam się w przekonaniu, że zawsze tu była Polska i Polacy.
We wsi Kostomłoty nad Bugiem jest zabytkowa cerkiew unicka. Jest to jedyna na świecie katolicka parafia neounicka w obrządku bizantyjsko – słowiańskim. Powstanie kościoła unickiego jest efektem Unii Brzeskiej w roku 1596. Dla mnie jest to dowód, jak bardzo kościół prawosławny rozwijał się i reformował, zachowując tradycję i liturgię zgodnie z kanonem chrześcijaństwa wschodniego.
Polesie od Podlasia oddziela rzeka Krzna, dopływ Bugu. We Włodawie zwiedzałam stację wodowskazową. Na programie I Polskiego Radia często słyszymy komunikat „Poziom wody w Bogu we Włodawie wynosi …” Teraz wiem, gdzie i jak poziom wody na rzece Bug we Włodawie jest mierzony.
Poleski Park Narodowy jest autentycznym spotkaniem z przyrodą. Jest to park pełen różnego rodzaju torfowisk, gatunków roślin strefy północnoeuropejskiej oraz można spotkać relikty epoki polodowcowej.
Podlasie i Podlesie zrobiło na mnie ogromne wrażenie swoim bogactwem historycznym i kulturowym. Nauczyłam się dużo, poznałam bogactwo naszego polskiego dorobku architektonicznego, historycznego oraz tradycje tego regionu.